sygnały cyfrowe
Encyklopedia PWN
wytwarzanie lub modyfikowanie pola akustycznego w określonym obszarze przestrzeni zamkniętej (sala koncertowa, wnętrze kościoła, studio radiowe i telewizyjne i in.) lub otwartej (np. stadion sport., plac) za pomocą dźwiękonadawczych i dźwiękoodbiorczych urządzeń elektroakustycznych (elektroakustyka).
metrol. urządzenia przeznaczone do wykonywania pomiarów (samodzielnie lub w połączeniu z innymi urządzeniami) i odtwarzania wartości wielkości fiz.;
przetwornik CCD, scalony analizator obrazu,
przyrząd półprzewodnikowy zbudowany z elementów CCD, w którym następuje przetwarzanie obrazu optycznego na sygnał elektryczny (wizyjny);
radiotechnika
dział nauki i techniki, zajmujący się metodami wytwarzania drgań elektr. i fal radiowych oraz ich wykorzystaniem w procesach przesyłania i przetwarzania informacji (radiokomunikacja, telewizja, radiolokacja, radiofonia), w procesach sterowania (telemechanika), a także w grzejnictwie elektrycznym, mikrofalowej technice oraz w medycynie (m.in. do celów diagnostycznych i leczn.).
[łac.-gr.],
rozdzielczość, zdolność rozdzielcza,
w technice przetwarzania cyfrowo-analogowego i przetwarzania analogowo-cyfrowego — wielkość charakteryzująca zdolność przetwornika do przetwarzania z określoną dokładnością sygnału cyfrowego na sygnał analogowy lub odwrotnie.
silnik elektryczny, pot. motor,
maszyna elektryczna przetwarzająca energię elektr. w energię mech. ruchu obrotowego (s.e. wirujący) lub, rzadziej, postępowego (silnik liniowy);
